رابرت میپلثورپ

شاید از دیدن این عکس کمی شکه شده باشید. اما این یک سایت پُرن نیست. آن چه در بالا می بینید یک اثر هنری است، اما چه کسی می تواند یا باید این را تعیین کند؟ این بحثی بود که حدود بیست سال پیش در امریکا خیلی داغ دنبال می شد، آن هم در سطح میز شام خانواده ها. یک عکس از کجا به بعد پرنوگرافی است و تا کجا می تواند تحت عنوان هنر از سانسور معاف باشد؟ این یک بحث فلسفی است و کسی که این بحث را راه انداخت رابرت میپلثورپ عکاس مشهور آمریکایی بود که تلاش برای سانسور آثارش نتیجه ی عکس داد و او را برای مدتی به کانون توجه برد. رابرت مپلثرپ یکی از مهم ترین عکاسان معاصر است که در آثارش وسیعا به مضامین ه م ج ن س گرایانه می پردازد. او بدون تردید از جمله آدم هایی است که گ ی ها می توانند با افتخار نام او را ببرند و بگویند «او هم گ ی بود». آثارش به طرزی غیر معمول در رسانه های عمومی مورد توجه قرار گرفت و به شدت بحث انگیز شدند، به طوری که شاید گفتن این که او، صرف نظر از شایستگی های زیبا شناختی آثارش، مشهورترین عکاس قرن بیستم شد نیز چندان عجیب نباشد. در آثارش بدن مرد معمولا سیاه به چشم می خورد که در پزهایی مانند قهرمانان و ورزشکاران یونانی و رومی قرار گرفته اند. نورپردازی ها هم دراماتیک هستند. در محافل خصوصی یا بسیار دوستانه حرف هایی دربارۀ رابطۀ میان سایز اندام جنسی مرد و برخی دیگر از ارگان های مرئی بدن او مثل دست، یا بینی مطرح می شود تا تصمیم گیری برای برقراری رابطه با ریسک کمتری همراه باشد. رابطه ای میان آن چه در جهان روشن وجود دارد، و دیگری که در تاریکی است. چه رابطه ای میان آن چه می بینیم و آن چه نمی بینیم ولی بر آن دلالت می کنیم وجود دارد؟ این سوال ساده ای است؟ ابدا. آثار میپلثورپ بخش بزرگی از اهمیت خود را از این واقعیت می گیرد که او به سهم خودش به بازتعریف این رابطه در قالب به تصویر کشیدن با شکوه گ ی ها به عنوان انسان هایی قدرتمند و بالاتر از طبیعی کمک بزرگی کرده است. میپلثرپ یکی از قربانیان موج اول حملۀ ایدز در اواخر دهه هشتاد بود.